Lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, interseksueel en queer. Dit is waar de letters van de afkorting LHBTIQ+ voor staan. In het kader van de Pride Amsterdam maakt AT5 de LHBTIQ+ portrettenreeks, vandaag zijn Peter Beekhuijs en zijn verpleger aan de beurt met de letter H. bekijk hier de video.
Klik op lees verder voor meer informatie.
Jarenlang was Peter Beekhuijs heel actief bij het COC in Haarlem. Hij voelde zich vanwege die achtergrond niet erg thuis in het verpleeghuis waar hij moest worden opgenomen vanwege de ziekte van Alzheimer. Beekhuijs was namelijk bang dat iemand hem zou herkennen als ‘die poot van het COC’. Nu hij op de roze afdeling van het Sarphatihuis zit, voelt hij zich een stuk anoniemer. ‘Dit is prettig. Dit is gewoon een huis.’ ‘Wat bijzonder is aan het Rozeneiland, is dat het een afdeling is die plaats biedt aan bewoners met een LHBTIQ-achtergrond. Zonder daarbij het gevoel te hebben veroordeeld te worden’, zegt verpleger Erik-Jan Borst, die Beekhuijs als cliënt heeft. De verpleger vertelt dat uit ondezoek blijkt dat sommige ouderen weer ‘terug de kast in gaan’, als ze in een regulier verpleeghuis worden geplaatst. Ze zijn bang om te worden gepest of gediscrimineerd. Borst, zelf ook homoseksueel, kan dat wel begrijpen. Hij weet hoe het is om te moeten vechten om jezelf te kunnen zijn. ‘Op een hele andere manier dan de generatie die hier woont, maar toch weet ik hoe het is om jezelf anders te voelen.’ ‘Beekhuijs is dan wel van een oudere generatie, hij wist toch al vrij vroeg dat hij op mannen viel. Zo ongeveer rond zijn zestiende had hij een ervaring met een ‘schoenenman’, waardoor er opeens iets door hem heen ging. ‘Dat was het begin van mijn homoseksualiteit.’ Toch vertelde Beekhuijs het niet meteen aan iedereen. Zijn vader had op een gegeven moment wel het vermoeden dat hij een ‘poot was’. Daarop zei de moeder van Beekhuijs: ‘Dan ben je er zelf zeker ook een, dat je dat zo goed ziet.’ ‘Er is vervolgens nooit meer over gesproken. Je bent wie je bent.’ De Pride, waar diversiteit wordt gevierd, is dan ook van betekenis voor Beekhuijs. Wat hij er precies van vindt, daar kan hij kort over zijn: ‘Tuurlijk is dat belangrijk. Dat bestaat al zo lang, dat is prima toch?’. Borst licht het belang van de Pride iets uitgebreider toe. Hij ziet het als ‘een goed initatief om de samenleving te tonen dat wij er zijn en dat we erbij horen’. Het evenement zou bovendien nog steeds nodig zijn om tolerantie naar de LHBTIQ-gemeenschap te verbeteren. ‘In welke stad je dan ook bent, zodra je buiten het centrum komt is het toch nog wel even oppassen geblazen.’
