De regenboogvlag

Veel organisaties hijsen een regenboogvlag om te laten zien dat ze staan voor diversiteit. De regenboogvlag maakt zichtbaar dat de organisatie aandacht besteedt aan seksuele diversiteit, genderdiversiteit en seksediversiteit en dat ook LHBTI personen welkom zijn en dat iedereen mag zijn wie hij of zij wil zijn. Een oorspronkelijke regenboogvlag kent strepen met de kleuren van de regenboog. Deze kleuren geven de diversiteit van de LHBTI-gemeenschap weer. De vlag is ontstaan in San Francisco. In 1970 werd daar de Gay Freedom Day Parade georganiseerd. Op dat moment was een roze driehoek nog het symbool van de optocht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moesten homoseksuele gevangenen een roze driehoek dragen van de nazi’s. In Nederland is de roze driehoek langer in gebruik gebleven dan in Amerika en deze verwijst nog altijd naar de strijd die ouderen hebben geleverd in de LHBTI emancipatie.

Grafisch ontwerper Daniel Quasar heeft de Progress Pride-vlag in het leven geroepen. Hij ontwierp de vlag om een grotere focus te leggen op inclusie en voortgang. De vlag bestaat uit de oorspronkelijke regenboogvlag, maar vijf nieuwe kleuren zijn toegevoegd. De drie kleuren van de vlag van de transgender gemeenschap, en een zwarte en bruine streep om zwarte LHBT+’ers en LHBT+’ers van kleur te vertegenwoordigen.

Vaak hijsen organisaties een regenboogvlag als er een LHBTI activiteit georganiseerd wordt, zoals een Roze Salon. Er zijn ook speciale dagen waarop de regenboogvlag gehesen wordt:

Verschillende zorgorganisaties en gemeenten hebben deze dagen in hun vlaggenprotocol opgenomen. Regenboogvlaggen zijn bij meerdere webwinkels te bestellen.